یه جا نشسته بودیم یه نفر که حالا خوشم نمیاد زیاد راجع بش بگم

برگشت گفت تو این 6 سال ریاست احمدی نژاد ایران به اندازه30 سال

پیشرفت کرده.ی لحظه داغ کردم و خون جلو چشامو گرفت از اینکه

بعضیا البته بعضیا خودشونو به خریت میزنند بهش گفتم :آخه مرتیکه 30

سال پیشرفت تو چیه که ما نمیبینیم؟ تو بدبختی مردمه؟تو گرسنگی

فقیراس؟تو بیکاری جووناس؟تو 6برابر شدن قیمت اجناسه؟تو خوابیدن

شرکتاس؟تو کالای بی صاحاب مونده چینیه؟تو روابط با کشوراس؟تو

سطح آموزش؟تو کمتر شدن رفاهه؟تو قیمت مسکنه؟تو یارانه45تومنی

که شش برابرشم کفاف مردمو نمیده؟تو بالا رفتن سن ازدواجه؟آخه از

رو چی این حرفو میزنی؟بدبخت پشت گوشاش سرخ شد و فقط شروع

کرد به سمجی ولجبازی ولی تابلو بود که پاچید.حالا بین خودمون درسته

یه کم تند رفتم ولی انصافن به خودمون بیایم نمیخوام ناامیدتون کنم

اوضامون خیلی خیته!بیاید دیگه خودمون خودمونو گول نزنیم!!!                                    

و اوست خداوند مهربان

نمیدونم میدَونستید یا نه:محمود احمدی نژاد رییس جمهور که صبح روز دوشنبه21 آذر 1390 برای افتتاح چند طرح 

مسکن مَهر و سخنرانی در

مراسم سالگرد درگذشت مرحوم کردان به ساری سفر کرده بود، حین سخنرانی خود با صحنه ای عجیب مواجه شد

یکی از افراد حاضر در این همایش که توانسته بود خود را به صندلی های جلو برساند، با پرتاب کفش های خود به طرف

رییس جمهور، شروع به انتقاد از وضعیت بیکاری در کشور کرداگرچه این کفش ها به احمدی نژاد برخورد نکرد و به بنر

پشت سر او اصابت کرد.

ما بچه های آریای از همین جا نسبت به بی احترامی به مقام اول اجرایی کشور ابراز

تاسف میکنیم ولی هیچ وقت اون کارگری رو که این کارو کرده بود سرزنش

نمیکنیم.میدونستید این فرد در یک شرکت نساجی کار میکرده و یک سال حقوق نگرفته

بوده.من کسی رو میشناسم که کارگر یکی از همین شرکتای نساجیه که به

لطف آقای احمدی نژاد در ویران کردن صنعت نساجی 23 ماهه که حقوق نگرفته و 5

نفرو تحت سرپرستیش داره ولی اون آدم لایق ستایش نیس چون جزء سکوت کاری

بلد نیس.رفیق کارگر اهل ساریمون اگه تا حالا نام و نشونی ازت باقی مونده و هنوز

به بلاهای عظیم گرفتار نشدی اگه ب طور اتفاقی صدام ب گوشت رسید میگم عیول به

شجاعتت کاش همه مردم ما نصف شما جسارت داشتن.هرکی با حرفای من مخالفه منتظر

نظرشم یا میتونه ایمیل بزنه.                                   اوست خداوند مهربان